zaterdag 18 maart 2017

Zaterdag 8 maart

Vorige week was toch best weer een heftige week,  donderdag condoleren van Indy..wat heel heftig was. Wat een verdriet..Ze waren heel "blij" ons te zien. Dat doet je wel goed. Zulke lieve mensen.. Je vraagt je steeds af waarom zo'n mooie kleine meid hun moest verlaten.
Het is ook angstig en confronterend, ik weet ook wel dat ieder verhaal compleet anders , zelfs als het dezelfde ziekte betreft. Je kunt niemand met elkaar vergelijken.
In de week dat Indy overleed zijn er nog 3 kindjes overleden op de stamcelafdeling. 1 daarvan "kennen" we ook van de tijd dat Sam er zat.
Ik vindt dat echt veel. Als je nagaat dat Sam toen met 6 kinderen op de sct begon en daar zijn er nu 3 van overleden. 50% dat is (te) veel.

Maar goed..wij gaan door, dit zet je weer even met beide beentjes op de grond. Vorige week vrijdag ging Sam dus ook voor het eerst weer naar school.
Het was ontzettend zenuwachtig, morgens liep hij af en aan naar de wc. Volgens mij heb ik iets aan mijn darmen? Ik zeg ben je niet zenuwachtig? O ja dat denk ik wel, moet je dan ook vaak naar de wc...ik zeg ja dat herken ik wel.
Dus om 10:30 ri. dieren. Sam zou dus om 11:05 opgehaald worden in de hal door mevr. Woesthoff.
Daar aangekomen zeg ik , zal ik je voor de deur eruit gooien? Ja dat is goed!
Hij keek naar binnen en de hal stond helemaal vol kinderen. (De bovenbouw had pauze) Daar had hij even niet aangedacht dat dat ook nog kon.
Ik had zo met hem te doen.. Ok, nou dan ga ik maar .. ik zeg ja is goed...kus...maar hij bleef gewoon zitten..hoe laat is het?...11:01...dan kan ik ook nog wel even wachten toch?..ja hoor ....11:04 ...ik zeg ga nu maar het komt goed. Nou daar ging hij.... ik keek hem nog even na..ook met een knoop in mijn maag...ik zag dat mevr. Woesthoff hem meteen oppikte in de hal dus dat ging goed.
Tot 12:00 biologie en dan van 12:00 tot 12:30 pauze die wilde hij ook meemaken. Dus afgesproken om hem om 12:30 weer op te halen.
Natuurlijk was het goed gegaan, niemand had iets gezegd over zijn pet , ze keken wel allemaal naar hem. Maar veel kinderen die hem kende, riepen hey Sam , hoe is het? En 1 jongen was naar hem toegekomen..als ze vervelend tegen je doen dan roep je mij er maar bij hoor dan help ik je!
1 leraar had gevraagd of hij nieuw was verder vondt hij het erg leuk!


Afgelopen maandag weer 1 uur geweest en toen gesprek gehad met Dhr. vd Kamp (zorgcoordinator)
over de planning van de rest van de week.
Sam wilde heel graag langer naar school , eigenlijk het liefst de hele dag. Dat is denk ik nog iets teveel van het goede..
Hij vindt het zo ontzettend leuk, hij geniet als een gek!
Wat ik ook snap , hij begint eindelijk weer mee te draaien in het normale, sociale leven. Dat heeft hij toch wel het allermeest gemist.
De rest van de week (behalve woensdag) elke keer 2 uur naar school geweest. En vrijdag zou hij dat ook doen maar hij wilde heel graag het 4e uur ook.
Ik zeg als je dat wilt doe maar, en als het niet gaat bel mij maar dan haal ik je op!
Nou merkte hij midden van de week al wel dat hij best wel hard van stapel loopt door zijn enthousiasme...dinsdagmiddag met wat jongens naar de kruijfcourt geweest en woensdag naar de tennisbaan en het dorp gefietst dus hij was wel wat moe, maar ja niet toegeven..
Dus vrijdag dat extra uur , ik dacht ach kan hij hele weekend weer van bijkomen.

Donderdag was de laatste keer prednison dus daar is hij nu ook vanaf...heerlijk!! Alhoewel het hem heel erg geholpen heeft is en blijft het troep dus we zijn heel blij dat hij daarvan af is.
Hij mocht ook dan meteen stoppen met een ander medicijn, een maagbeschermer.
Dus weer 2 pillen eraf! Toppie!

Gistermorgen was hij misselijk, of eigenlijk beetje weeig...geen koorts dus nou ja, we kijken het wel aan.
Sam naar school gebracht en hij zou dan ned, wis en bio meedoen. Na wiskunde appte hij dat hij zich niet lekker had gevoelt tijdens de les maar had ook niet veel gegeten om die reden. Dus even broodje genomen en toen ging het wel wat beter. Hij wilde ook niet opgehaald worden dus om 12:30 hem weer opgehaald en toen het ging het wel weer , alleen heel erg moe. De biodocent was het ook opgevallen. Hij heeft ook sinds woensdag zere benen, spierpijn?
Ik zeg misschien is het van de week toch een beetje teveel van het goede geweest of niet? Mwah misschien wel zegt ie.. ik denk het dan wel.
Hij wil zo graag dus moeilijk om toe te geven.
Gistermiddag/avond bleef hij zich een beetje misselijk voelen.
Vanmorgen om 06:30 komt Bo bij ons bed, Sam is aan het spugen... he gets..
En hij heeft ook diarree...niet goed..
Wat zou dat nou zijn...Sam heeft alweer een goed theorie: Ik denk dat doordat ik een beetje teveel heb gedaan moe ben geworden en daardoor is mijn weerstand weer iets lager en omdat ik dan bij veel mensen ben geweest deze week heb ik een virusje opgelopen.
Klinkt heel logisch maar ik ben er niet gerust op.
Later moet hij weer spugen dus ik zie ons alweer richting Utrecht gaan.
Vanmorgen om 08:15 gebeld met afdeling Giraf. Verhaal verteld, ik zeg het lijkt erop dat dit is begonnen na het stoppen van de prednison en die maagbeschermer...
Sam had zelf gisteravond ook al gezegd , kan ik niet zo'n pilletje nemen tegen de misselijkheid. Die had hij in begin ook standaard en daar heb ik nog een hele apotheek van.
De verpleegkunde zegt begin eerst idd maar om voor het innemen van zijn medicijnen dat pilletje tegen misselijkheid te nemen en evt. vanavond toch die maagbeschermer weer in te nemen. Kan geen kwaad dus even kijken hoe het dan gaat.
Tegen de diarree helpt het niet dus dat ook maar even aankijken.
Ik hoop dat het zo "vanzelf" weer overgaat...hij is ook heel moe dus rustig an en toch school maar iets rustiger opbouwen en smiddags ook niet teveel meer doen.

Verder was het een fijne  week...Sam zo te zien genieten en ik had voor het eerst het gevoel dat we ons leven weer een beetje terug krijgen.
Werk ging ook best goed..2 halve dagen nu. Wel weer de 2e dag knallende koppijn...daar wordt ik ook gek van, als dat toch eens weg zou zijn.

Nou duimen dat het met Sam weer wat beter gaat straks.

Fijn Weekend! ๐Ÿ’‹

O bijna vergeten te vertellen , we zijn vorige week zaterdag met z'n 5-en naar de bioscoop geweest!
Hele zaal voor ons alleen. Ze hadden ons dat aangeboden van Vue in Apeldoorn dus echt geweldig.
Zaterdagochtend om 10:00 mochten we ons melden , van te voren aangegeven welke film. Dat werd de spokenjagers..de enige film die voor alle leeftijden (met name voor Mees) in aanmerking kwam. Maar hij was echt superleuk!
Daarna nog even lekker geluncht in de de stad en toen weer naar huis want Bas moest helaas nog werken. We hebben een ontzettend leuke ochtend/middag gehad!





4 opmerkingen:

  1. Fijn dat het gewone leven weer begint, stap voor stap en soms betekend dat 2 stappen vooruit en 1 stap terug.
    Dikke kus ๐Ÿ’‹

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Met vallen en opstaan. Maar wat fijn dat het normale leven weer een beetje begint te komen. Xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Met vallen en opstaan. Maar wat fijn dat het normale leven weer een beetje begint te komen. Xxx

    BeantwoordenVerwijderen