30-10

Donderdag was het dan eindelijk zover...! Naar huis!!

S'morgens alle kaarten van de muur gehaald en alle tassen ingepakt...wat verzamel je toch veel in die paar weken.

 Smorgens nog even een bakkie gedaan met mijn 2 lieve buufs en buum van no: 6 en 9  2 hele lieve moeders en vader met geweldige stoere kids.
S'morgens kwam iemand van de apotheek met een tas vol medicijnen, alles nagelopen en uitgelegd.

Uiteindelijk was het wachten op de doktoren voor het ontslaggesprek , smiddags rond 15:00 was het dan zover, Dr. Bierings kwam met nog een arts en een verpleegkundige , hij vertelde ons dat de bloeduitslagen van die dag er goed uitzagen en Sam had woensdagavond een medicijn gekregen (witte bloedcellen pokon) die de witte bloedcellen moet opjagen zodat de cellen sneller opkomen.
Nou dat is gelukt! Hij zou de komende dagen dat medicijn ook nog moeten krijgen maar omdat het zoveel hoger was na 1 keer toedienen heeft hij besloten om dit de komende dagen toch niet te doen.
De thuiszorg is voorlopig even on hold gezet en ze gaan aankomende week kijken hoe het verder gaat.
Dit omdat die verhouding cellen mees/sam nog niet is hoe het moet zijn. Maar hij zegt ook dat ze zich nog steeds niet veel zorgen maken en hopen dat het nog wel goed komt maar ze gaan het zowieso de komende 2 weken aankijken en als Dr. Versluijs terug is evt. kijken hoe verder...als dit tenminste nog nodig is. Dus laten we maar hopen van niet.
Even voor mijn administratie en voor diegene die het ook interessant vinden, uitslagen van het bloed van afgelopen donderdag was:
HB: 5.2 (was 5.3)
Trombo's: 34 (was 51, is trouwens bij een gezond persoon van deze leeftijd 150)
Leuco's: 9.9 (was 1.4) Dit kwam dus door dat medicijn dat dit zo omhoog is geschoten.
Neutro's: 8.1 (was 0,58) dit is het percentage wat 0,5 moest zijn voor je naar huis mocht en is een onderdeel van de Leuco's)
We kregen nog allerlei info mee voor thuis, hoe om te gaan met voeding, bezoek enzenz.
Uiteindelijk toen afscheid genomen van de doktoren en dat was het!

Onze slinger met voor elke dag 1 kaart was leeg op 1 na en die mocht Sam openmaken op de dag dat we weggingen.
Dus samen met de verpleegkundige de laatste opgemaakt en wat zat daarin...een confetti kanon!! Nou da wis ik niet !! hihi
Toen onze zooi op een rolstoel gepakt en gaan... sam kreeg nog een afscheidskaart met allemaal verhaaltjes van de verpleegkundigen, pm-er's en fysio en we werden door het hele team uitgezwaaid was echt superlief!
Toen de klapdeuren door en hopelijk nooit meer terug! Althans niet om daar weer te verblijven maar gewoon om weer een keer op bezoek te gaan.

Toen we thuis kwamen was de hele kamer versierd en al onze lieve vriendjes en vriendinnetjes en papa hadden Sams kamer verbouwd. Nieuwe vloer, alles geschilderd, nieuwe kast, nieuw bureau, nieuw bed..alles nieuw en nu ook een tv op zijn kamer. (foto's volgen later)
Sam had niks doorgehad al die tijd en vondt hem supergaaf!!

We hadden bewust afgesproken om dit weekend voor ons 5-en te houden dus een heerlijk lang weekend gehad met ons gezin,(alleen zondagmiddag even naar de bios geweest met Bo en Mees) beetje aangerommeld, uitslapen, bankhangen gewoon met elkaar.

Vandaag weer richting Utrecht benieuwd wat de bloeduitslagen zijn.