Zondag 18 december

Afgelopen donderdag op controle geweest en het spannendste was natuurlijk of hij aangekomen was!
Hij heeft zich woensdag een slag in de ronte gegeten...Roomijs met slagroom, gebakken eieren met spek, boterhammen, smoothies, bord warm eten en 3 flesjes van die vieze nutrimel.
Sam zegt ik laat mooi mijn telefoon in mijn broekzak zitten dat scheelt alweer hihi. Now way dat die sonde er komt!
En met resultaat! 1.6 kilo aangekomen! Joehoe!!!

Sam moet zelf een grafiek gaan maken en bijhouden van zijn gewicht.

De bloedwaardes blijven nog mooi hoog, de donorcellen zijn weer iets gestegen dus top!

De uitslag van de longen was ook binnen en wat de dokter al dacht , het was/is wel transplantatieziekte. Geen schimmel of virus.
Het vocht om het hart was niet minder, daarom a.s. maandag weer een hartecho (om 09:00!!) om te kijken of het dan al minder is.
Dan moet hij gelijk weer voor controle prikken. (voorlopig weer even 2x in de week) en een longfunctietest.

De dokter vroeg vorige week nog of Sam "anders" was sinds het slikken van de prednison..? Ik merkte er weinig van maar zijn humeur kan er nogal door veranderen. Somber, geïrriteerd enz. Nou had Sam geen last van hoor! Door de woorden merkte en had begrijp je wel dat dat nu iets anders is....Zo he...hij vliegt om het minste geringste uit zijn slof en irriteert zich aan alles en iedereen. Echt zo gezellig met Sam de afgelopen paar dagen. Zit ik naast hem op de bank met een broodje: Kun je die even ergens anders opeten en hij kijkt mij aan ...als blikken konden doden😱. Over iedereen heeft ie wel een opmerking...en dan heel negatief. (ga ik hier maar niet herhalen) Ik laat het 9 van de 10 keer maar langs mij heen gaan maar we hebben ook al een paar keer flink ruzie gehad. Zal het met de prednison te maken hebben, of gewoon met de hele situatie , (wat ik mij ook heel goed kan voorstellen) of met mijn wat kortere lontje...geen idee. Ik denk een combi van alles bij elkaar.

Vrijdag zelf weer gesprek gehad met de arbo..Merk dat de afgelopen 2 weken er flink ingehakt hebben.
En heb nog weer tijd nodig om dat een plek te geven. Miv het nieuwe jaar maar weer eens zien dat ik een paar uur ga werken. We zien wel, ver vooruit kijken is toch beetje eng, als Sam maar niet weer van die rare "fratsen" uithaalt.

We hebben wel onze zomervakantie geboekt! Dat dan weer wel..met arts overlegt maar ze zegt ook gewoon boeken dan heb je iets om naar uit te kijken! En anders hebben we daar onze annuleringsverzekering weer voor. En dan hebben we nog iets leuks om naar uit te kijken...als het goed is mag Sam in Mei weer "onder de mensen" dus voor de meivakantie hebben we ruim een week vakantie aangeboden gekregen van Stichting Gaandeweg, wat ontzettend gaaf , er zijn zoveel mensen die ons dingen gunnen en geven.
Ik voel mij daar soms best ongemakkelijk bij. Dat je maar zo dingen krijgt van mensen , bekende mensen maar ook mensen die jou helemaal niet kennen.  Ik vindt dat echt zo bijzonder en allemaal mensen met het hart op de juiste plek!
Zo wilde Sam al heel lang een petje van Gate. Ik dacht , zet het gewoon maar op fb. Dat wilde ik al vaker doen maar ik wilde dat niet doen omdat er dan waarschijnlijk mensen zijn die het dan willen geven.
Uiteindelijk iemand via marktplaats gevonden en ook nog hier in de buurt. Dus met haar overlegd en overeengekomen dat we het petje overnemen voor 15.00 euro. Nou helemaal goed.
Dus Bas met Sam erheen en nou had ze ons gegoogled en mijn blog tegen gekomen. Uiteindelijk kreeg Sam het petje en ook nog 2 shirts van Gate! Echt zo lief! (nogmaals dank als je dit leest😘)
Zo kwam er van de week ook een pakketje binnen via Make a Wish met een hint voor zijn wensdag die volgend jaar een keer gaat plaats vinden. Het was een puzzel van paniekpiet (ook wel bekend als Jochem Meijer)

We gaan dit jaar hopelijk rustig afsluiten gezellig met elkaar (en paar vriendjes en vriendinnetjes hier en daar) en zonder al te veel ziekenhuis bezoeken.