Het herstel , wat gelukkig ook hersteld is...we hebben menigeen voorbij zien komen waarbij het niet goed is gekomen. Dat herstel heeft lang geduurd, zeker wel 7 maanden.
En zo zie je maar de tijd gaat snel maar als je Sam nu ziet , je gelooft bijna niet dat de foto's van toen nog maar zo kort geleden zijn. Foto's van Sam van afgelopen jaar jan/febr/mrt zijn ook nog heel raar om te zien hoe hij er toen uit zag...helemaal opgeblazen, onherkenbaar. Die foto's plaats ik niet want ik weet dat Sam dat niet leuk vindt.
Ondertussen zijn we al lang en breed in Januari 2018! Er is weer rust hier in huize Mensink.
Vindt het ook niet erg dat de decembermaand weer voorbij is, dit jaar voelde het heel dubbel, doordat mijn gedachten ook bij diegene waren die helemaal geen leuke december maand hebben, überhaupt geen leuke maanden en in december waar het allemaal zo gezellig en leuk MOET zijn voelt dat dan niet heel goed.
Maar goed...we gaan verder en we zijn heel blij met hoe het nu gaat met Sam hoor!
Dr. Versluijs was weer heel tevreden. Hij moest nog even een röntgenfoto laten maken van zijn hand, daarmee kunnen ze zijn skeletgroei bekijken. Voor de transplantatie hebben ze dat ook gedaan.
Ze wil weten of hij qua groei een beetje de goede kant op gaat omdat hij al zolang stil staat. Hij zit aan het begin van zijn puberteit ...zegt ze..(hmmm dacht dat ie er middenin zat..🙈)
Bloedwaardes zijn ok!
Over 8 weken weer terug (dat is nu a.s. 01-02) dan ook weer een uitgebreid lab (dus met het chimerisme) en longfunctie.
Het medicijn wat hij vorig jaar december erbij kreeg voor de longen en eigenlijk tot zijn 16e moest slikken mag hij nu toch opmaken , dat heeft hij nu ondertussen ook op dus die hoeft hij ook niet meer.
Dan heeft hij nog 1 pil ook nog voor de longen, die slikt hij op ma-wo-vr.
Tot slot zegt ze: en nu op naar die bloemenkraal want dat de transplantatie gelukt is bij jou dat weet ik wel zeker en die kraal zal Sam ook een positieve boost geven.
Dus Joepie de poepie!! Wij gaan naar boven naar de afdeling waar Sam heeft gelegen om zijn bloemenkraal op te halen.
We zijn ook nog even de afdeling opgeweest, heel gek om daar weer even te zijn.
Verpleegkundige Appie was er nog en nog een verpleegkundige die we veel gezien hebben. Verder ook veel nieuwe gezichten.
Op Sams kamer lag nu ook een klein baby'tje van net 2 jaar.
Verder waren veel kamers leeg...gelukkig!
Ik hoorde dat het jaar dat Sam er gelegen heeft , heel extreem en heel zwaar is geweest ook voor de artsen en verpleegkundigen. Dat er zoveel kinderen overleden zijn in een periode van 1.5 jaar.
Wij wisten natuurlijk niet anders maar het schijnt dus wel heel uitzonderlijk geweest te zijn.
Ondertussen krijg ik appjes van Linda, hoe het is gegaan en of ik al onderweg ben, of ik het red met mees die uit school komt...? Ik weet nog dat ik dacht..huh? Linda appt altijd wel of anders ik wel maar ik weet nog dat ik dacht hoezo moet je dat van mees weten, je bent aan werk..wist ik, dus ik dacht jij gaat het sowieso ook niet redden als we niet op tijd terug zouden zijn.
(later bleek dit dus toch een reden te hebben...hihi)
Onderweg naar huis... en we willen het toch wel vieren dat de allergrootste "hobbel" genomen is!!
Sam wil graag sushi eten dus wij regelen dat we sushi gaan bestellen en Bas zou dat even ophalen.
Ik ging thuis vast aan de gang met het optuigen van de kerstboom en ik zat te wachten op een stoel
die bezorgd zou worden..ik dacht nog schiet nou eens op want ik wil nog even wat champagne halen en chocoladetaart. Een klein feestje wilden we vieren en Sam wil straks een echt "IK BEN BETER FEEST!" Die gaat er zeker komen! Met iedereen die iets voor ons betekend hebben de afgelopen periode.
Toen werd de stoel bezorgd....en ik doe de deur open en komt daar tegelijk een hele bups mee naar binnen, linda, mark, ans, tijs,sanne, aaron.. en iets later via de achterdeur ook nog gery, heinz, judith, tom, levi, taco, angelique, brian, robin, wilma, ricardo, dammi, carmela en ik weet nog dat ik dacht ...nou wil ik ook mijn ouders en zus erbij hebben....maar......dat was natuurlijk ook allemaal geregeld en die kwamen vlak daarna ook allemaal binnen.
Ik was wederom weer even in chock, wat ze afgelopen 1.5 jaar wel vaker gedaan hebben...wel goeie chock hoor haha!!
Dat werd dus ff geen sushi maar wel heeeeeel veel ander lekker eten en een slagroomtaart!
Het was echt top!!
De controles zal ik sowieso zo nu en dan nog wel hier opschrijven..maar als het allemaal goed blijft gaan dan zal het natuurlijk minder worden, hij moet de komende 10 jaar onder controle blijven. En zijn inentingen lopen ook nog door tot 2019.
In de planning zit medio Mei het "Sam is beter feest" dus misschien dan een mooi moment om het allemaal in ieder geval via de blog af te sluiten!
